เป็นเพื่อนหรือเป็นแม่? 5 วิธีรับมือเพื่อน “จอมบงการ”ให้ไม่เสียตัวตนและเสียเพื่อน
“จอมบงการ” ขึ้นชื่อว่าเพื่อนก็ต้องรักและหวังดีกับเราอยู่เสมออยู่แล้ว แต่บางทีความหวังดี ความเป็นห่วงก็มากล้นจนมาในรูปแบบการจู้จี้จุกจิกหรือถึงขั้นการเป็น “จอมบงการ” จนเราสงสัยว่าตกลงนี่เป็นเพื่อนหรือเป็นแม่กันแน่? คอยสั่งว่าอันนี้ต้องทำ อันนี้ห้ามทำ เราเองก็รักและเข้าใจในความหวังดี แต่ถ้ามากไปเราก็จะเสียตัวตนและกลายเป็นคนที่วิ่งตามความต้องการของเพื่อนไม่รู้จบ ดังนั้นมารับมือเพื่อน “จอมบงการ”ให้ไม่เสียตัวตนและเสียเพื่อนกันเถอะ สำรวจตัวเองให้ถี่ถ้วน ขั้นตอนแรกสุดของการรับมือกับเพื่อนจอมบงการ คือต้องรู้เขารู้เรา จะได้รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง อะไรก็ตามที่เพื่อนจอมบงการเคยพูดไว้ ให้เราลองสำรวจตัวเองว่าเรามีข้อบกพร่องอย่างที่เพื่อนตัวดีพูดไว้หรือเปล่า? ถ้ากลัวตัวเองลำเอียง ก็ลองแอบไปถามคนใกล้ตัวคนอื่นดู อันไหนที่เป็นข้อบกพร่องที่ร้ายแรง และเราอยากแก้ไขจริง ๆ ก็จดไว้และพยายามต่อไป แต่อันไหนที่เรารู้สึกว่า เฮ้ย นี่เธอมั่วนี่นา เราไม่ได้ขนาดนั้น ก็จดและจำไว้เช่นกัน ครั้งหน้าที่เพื่อนคนนี้มาสั่งเรา เราจะได้บอกได้ว่าอันไหนเราโอเค และอันไหนเราไม่! กำหนดขอบเขต เรื่องไหนเธอพูดได้ เรื่องนี้เราคิดเอง แม้เราจะสำรวจตัวเองถี่ถ้วนแล้ว แต่เรื่องบางเรื่องเรามีสิทธิกำหนดว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวสุด ๆ และไม่ว่าจะดีหรือแย่ก็ไม่มีใครควรมาก้าวก่ายหรือบงการเราในเรื่องนี้ ดังนั้นลองมองชีวิตให้รอบด้าน แล้วตั้งขอบเขตของเรื่องในชีวิตขึ้นมาว่าเรื่องไหนเราโอเคที่คนอื่นจะมาแสดงความเห็น เรื่องไหนที่มันคือเรื่องส่วนตัวของเราและเราขอคิด ขอเลือก ขอตัดสินใจเองเท่านั้น เมื่อได้เรื่องที่เรากำหนดขอบเขตแล้ว ก็เปิดใจคุยกับคุณเพื่อนจอมบงการอย่างสุภาพให้รู้เรื่องว่าเรื่องต่อไปนี้ ไม่ต้องแนะนำแล้วนะ ให้เราคิดเองเถอะ ต้องกล้าพูดว่า “ขอบคุณนะ แต่ไม่เป็นไร” แม้จะสำรวจตัวเองก็แล้ว แบ่งเขตก็แล้วว่าอันไหนส่วนตัว อันไหนยุ่งได้ แต่ […]